Φυσικό τοπίο στην Τορώνη Σιθωνίας με τη θάλασσα στο βάθος, 20ος αι. Μουσείο Φωτογραφίας ''Χρήστος Καλεμκερής'' Δήμου Καλαμαριάς. Tορώνη Χαλκιδικής, Κεντρική Μακεδονία, Ελλάδα

Ο φακός αποτυπώνει τη γαλήνια μετάβαση από τον αγροτικό κάμπο προς τη θαλάσσια ακτή της Τορώνης, με τον ορίζοντα να κυριαρχείται από τη σκοτεινή, οριζόντια μάζα του λόφου που προβάλλει απέναντι, δίνοντας στο τοπίο εσωστρέφεια και μελαγχολική βαρύτητα. Το έδαφος καλύπτεται από χαμηλή χλόη και διάσπαρτους θάμνους, ενώ στο προσκήνιο δεσπόζει ένα μοναχικό, στραβό δέντρο – ίσως αγριελιά – που σπάει τη γεωμετρία της εικόνας και φέρνει την ανθρώπινη εμπειρία πιο κοντά στο βλέμμα του θεατή.

Η καμπύλη της ασφάλτινης οδού οδηγεί αθόρυβα προς την παραλία, χωρίς οχήματα ή ανθρώπινη παρουσία, ενισχύοντας την αίσθηση εγκατάλειψης ή εποχικής ηρεμίας. Η θάλασσα, μακρινή αλλά ορατή, ενοποιεί τον χώρο και ανακαλεί τη σταθερή σχέση του τοπίου της Χαλκιδικής με το υγρό στοιχείο. Η αισθητική του χρώματος και η ποιότητα του φιλμ – ξεθωριασμένα καφέ και ροζ – παραπέμπουν στη δεκαετία του ’70 ή του ’80 και προσδίδουν στην εικόνα χαρακτήρα μνήμης ή προσωπικού αρχείου, παρά τεκμηρίωσης.

Η φωτογραφία λειτουργεί ως ήσυχο τεκμήριο ενός τοπίου χωρίς τουρισμό, χωρίς ένταση· απλώς παρόντος μέσα στον χρόνο.