Ιστορικός Χώρος Σουλίου στη Θεσπωτία

Το Σούλι, ορεινή περιοχή της Θεσπρωτίας, έγινε γνωστό ως έδρα των Σουλιωτών, μιας αυτόνομης κοινότητας που αντιστάθηκε με επιτυχία στην Οθωμανική κυριαρχία από τον 16ο ως τον 19ο αιώνα. Οι Σουλιώτες, κυρίως αλβανόφωνοι Ορθόδοξοι, συγκρότησαν συνομοσπονδία χωριών («Τετράχωρο») και διακρίθηκαν στις μάχες ενάντια στον Αλή Πασά του Ιωαννίνων, κορυφώνοντας την αντίστασή τους κατά τον Πρώτο Πόλεμο των Σουλιωτών (1803–1804) και τον Τελευταίο Πόλεμο των Σουλιωτών (1803). Σημαντικό μνημείο είναι το Φροντζόρειο, το σπίτι του πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζου, στο χωριό Καρυές, όπου αποκαλύπτονται τα παραδοσιακά ηπειρώτικα αρχοντικά και η υφαντουργία. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το Φρούριο Κιάφα, οχυρό που έκτισε ο Αλή Πασάς για να εμποδίσει την επιστροφή των Σουλιωτών μετά την αποχώρησή τους. Η περιοχή περιλαμβάνεται στο πλαίσιο της επίσημα ανακηρυγμένης «Ιστορικής τοποθεσίας Σουλίου» από το Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ τα τέσσερα βασικά χωριά—Σούλι, Κουκουλιό, Κιάφα και Αβαρίκο—διασφαλίζουν τη συνέχιση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η πρόσβαση γίνεται μέσω της Εγνατίας Οδού και της επαρχιακής οδού Παλημερίου–Καρυών, με ξεναγήσεις διαθέσιμες σε μουσεία όπως το Μουσείο Σουλίου στην Καρυά, που στεγάζεται στην ανακαινισμένη οικία των Τζαβέλα