Προσφυγικά ομόλογα.

 Από το 1926 και μετά, ως αποζημίωση στους πρόσφυγες, δόθηκαν ομολογίες, όπως αυτή του Αντώνη Καμπίτση, στις 10 Μαΐου του 1937.

Αυτά τα ομόλογα ήταν ένα από τα μέσα αποζημίωσης για τους πρόσφυγες, οι οποίοι έφτασαν στην Ελλάδα με ελάχιστα προσωπικά αντικείμενα και με την ανάγκη για στήριξη στην ανασυγκρότησή τους. Τα έγγραφα αυτά, όπως και το συγκεκριμένο ομόλογο, αποτελούν ιστορική μαρτυρία των οικονομικών μέτρων που πάρθηκαν για να στηριχτούν οι πρόσφυγες και να τους δοθεί η δυνατότητα για αποκατάσταση της ζωής τους στην νέα τους πατρίδα.