Ίμβρος – Τένεδος. Το λιμάνι της Τενέδου

Το λιμάνι της Τενέδου (τουρκικά: Bozcaada), λόγω της στρατηγικής του θέσης κοντά στα Δαρδανέλια, υπήρξε σημαντικό ναυτικό και εμπορικό κέντρο από την αρχαιότητα. Κατά την εποχή του Τρωικού Πολέμου, το νησί χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες ως βάση για την επίθεση στην Τροία. Στην κλασική περίοδο, η Τένεδος ήταν γνωστή για την παραγωγή και εξαγωγή κρασιού, ενώ κατά τη ρωμαϊκή εποχή, το λιμάνι της εξυπηρετούσε εμπορικές δραστηριότητες, ιδίως στη μεταφορά κρασιού και ελαιολάδου.

Κατά τη βυζαντινή περίοδο, το λιμάνι της Τενέδου αποτέλεσε σημαντικό σταθμό για τα πλοία που μετέφεραν σιτηρά από την Αίγυπτο στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ διέταξε την κατασκευή μεγάλου σιτοβολώνα στο νησί, ενισχύοντας τη σημασία του λιμανιού.

Κατά την οθωμανική περίοδο, το λιμάνι χρησιμοποιήθηκε ως ναυτική βάση και σημείο ανεφοδιασμού του οθωμανικού στόλου. Το 1455, ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ κατέλαβε την Τένεδο και ανακατασκεύασε το φρούριο του νησιού.

Σήμερα, το λιμάνι της Τενέδου εξυπηρετεί κυρίως τουριστικά και αλιευτικά σκάφη, διατηρώντας την ιστορική του σημασία ως σημείο σύνδεσης με την ηπειρωτική Τουρκία.