Συλλογή Καζαντζίδη Δημήτρη.

Μικρό παιδί κάθεται σε πρόχειρο ξύλινο τραπέζι στον κήπο μπροστά από ξύλινο προσφυγικό σπίτι, περιφραγμένο με απλό φράχτη από ξύλα. Το περιβάλλον αναδεικνύει την καθημερινότητα στους προσφυγικούς συνοικισμούς, όπου οι αυλές λειτουργούσαν ως χώροι παιχνιδιού, ξεκούρασης αλλά και καλλιέργειας για την ενίσχυση του οικογενειακού βιοπορισμού. Η ύπαρξη καλλωπιστικών φυτών και το ταπεινό τραπέζι φανερώνουν την προσπάθεια των οικογενειών να διαμορφώσουν συνθήκες αξιοπρέπειας σε ένα περιβάλλον στέρησης, μετά την εγκατάσταση των προσφύγων στην Καλαμαριά στα μέσα του 20ού αιώνα.