Ο Ζαχαρίας Γεωργιάδης (ο μικρός) με τον Γρηγόριο Τσελεπίδη (ήταν μπακιρτζής) μπροστά στο μαγαζί του στην Παναγία Χαλκέων. Στην πίσω πλευρά γράφει : Εν Θες/νίκη το έτος 1953. Συλλογή Γεωργιάδου Ελένης.

Δύο γενιές συναντιούνται σε ένα εργαστήριο της Παναγίας Χαλκέων στη Θεσσαλονίκη το 1953. Ο μικρός Ζαχαρίας Γεωργιάδης στέκεται δίπλα στον έμπειρο μπακιρτζή Γρηγόριο Τσελεπίδη, ο οποίος κάθεται μπροστά από τον τροχό του, κρατώντας ένα σκεύος. Πίσω τους διακρίνεται το εσωτερικό του εργαστηρίου με τα σκεύη από χαλκό, κρεμασμένα ή τοποθετημένα σε ράφια, στοιχεία που φανερώνουν τη συνεχή λειτουργία ενός επαγγέλματος με βαθιές ρίζες στον προσφυγικό κόσμο. Η έντονη τεχνική παράδοση και η μετάδοσή της στις νεότερες γενιές αποτελούσαν σημαντικό θεμέλιο για την κοινωνική και οικονομική αποκατάσταση των προσφύγων.