Στο κουρείο του Γιώργου Ταβανίδη. Κουρεύεται ο Νίκος Λιώλιος (αδερφός της δωρήτριας). Συλλογή Λιώλιου - Χασάπη Ζωή.

Εσωτερικό κουρείου στην Καλαμαριά, πιθανόν κατά τη δεκαετία του 1950 ή 1960. Ο Γιώργος Ταβανίδης εκτελεί κούρεμα στον Νίκο Λιώλιο, ο οποίος κάθεται σε ξύλινη καρέκλα με λευκή μπέρτα. Η σκηνή διαδραματίζεται σε έναν λιτό χώρο με εξοπλισμό κουρείου: καθρέφτες, ράφια με ξυριστικά είδη και ένα κάδρο στον τοίχο. Ο τρίτος άνδρας παρακολουθεί με οικειότητα, ένδειξη καθημερινής κοινωνικότητας. Το κουρείο, ως τόπος συνάντησης και επικοινωνίας, αποτελούσε σημαντικό σημείο αναφοράς στις συνοικίες των προσφύγων, διατηρώντας ζωντανό το αίσθημα κοινότητας και αλληλεγγύης.