Συλλογή Θεοφυλάκτου Άννα. Ο Λεωνίδας Ιασονίδης σε προσφυγικό σπίτι στην Καλαμαριά.

Ο Λεωνίδας Ιασονίδης (1884-1959) υπήρξε ένας από τους πιο εξέχοντες πολιτικούς εκπροσώπους του ποντιακού ελληνισμού. Γεννημένος στην Ορντού του Πόντου, με καταγωγή από την Πουλαντζάκη, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης το 1912 και συνέχισε με πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες στο Παρίσι.​

Η πολιτική του δράση ξεκίνησε το 1919, όταν εκλέχθηκε αντιπρόσωπος στην Εθνοσυνέλευση των Ποντίων, αγωνιζόμενος για την ανεξαρτησία του Πόντου. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, εργάστηκε ως Διευθυντής Περιθάλψεως Προσφύγων Θεσσαλονίκης, υπουργός Πρόνοιας και Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος. Το 1931, εξασφάλισε την άδεια για τη μεταφορά της ιστορικής εικόνας της Παναγίας Σουμελά από τον Πόντο στην Ελλάδα, μια εικόνα που φιλοξενήθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας για 20 χρόνια πριν μεταφερθεί στη Νέα Παναγία Σουμελά στη Βέροια.​

Προσηλωμένος στον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον φιλελευθερισμό, ο Ιασονίδης διακρίθηκε για την ρητορική του δεινότητα και την αφοσίωσή του στην πατρίδα. Παρά τις υψηλές θέσεις που κατείχε, έζησε με σεμνότητα, χωρίς προσωπική περιουσία, και πέθανε φτωχός, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά αφοσίωσης και προσφοράς στον ποντιακό ελληνισμό.​

Ο Λεωνίδας Ιασονίδης σε έναν από τους προσφυγικούς οικισμούς της Καλαμαριάς. Από τη στάση και την ενδυμασία του, είναι εμφανές ότι πρόκειται για μια οικογενειακή ή κοινωνική στιγμή, ίσως κατά τη διάρκεια ενός γλεντιού ή συγκέντρωσης. Το γεγονός ότι βρίσκεται σε ένα προσφυγικό σπίτι υποδεικνύει πιθανώς την κοινωνική του σχέση με την κοινότητα των προσφύγων στην Καλαμαριά, που ήταν γεμάτη με ανάμεικτες εθνοτικές και πολιτιστικές κληρονομιές από τις διάφορες περιοχές του Πόντου και άλλων σημείων.